Wednesday, March 14, 2007

Bach - από τη 2η Partita

Glen Gould.
Χωρίς σχόλια...

Posted by at

8 comments:

Anonymous said...

Δυνατό!
Σας ευχαριστώ πολύ, το απόλαυσα.

Είσθε εξαίσια φιλότεχνος όπου κι αν σας πετύχω! Αυτό, ξέρετε, δεν κρύβεται όσο σεμνά κι αν κινείσθε. Λοιπόν, σας ταυτίζω με τον Glen Gould στο συγκεκριμένο βίντεο. Παρακαλώ μην πτοείσθε, μόνο συνεχίστε,συνεχίστε!

Αντινόη

March 14, 2007 at 1:51 PM
Theodosis Volkof said...
This comment has been removed by the author.
March 14, 2007 at 3:10 PM
Θεοδόσης Βολκώφ said...

Πόθεν το συμπέρασμα, Αντινόη?

Βολκώφ

March 15, 2007 at 8:58 AM
Anonymous said...

Παραδόξως πώς, έχω την εντύπωση ότι όταν γράφετε -ας μου επιτραπεί η έκφραση- σας τρώει ο κώλος σας ένα πράγμα, το ζείτε, σας καίει για τα καλά το σαράκι της τέχνης σας. Προσθέστε και τη γυναικεία διαίσθηση σε ότι εισπράττουμε από τη γραφή σας, ιππότης είστε, μην την υποτιμάτε.

Έχετε τη στόφα μεγάλου δημιουργού και καλά θα κάνετε να την αποδεχτείτε γρήγορα και να μη σταματάτε να μελετάτε, να ψάχνεστε και να πειραματίζεστε με ότι αναστατώνει το μέσα σας. Πετάξτε, όσο πιο σύντομα γίνεται, την ανασφάλειά σας και πιάστε τον ταύρο απ' τα κέρατα! (Γι΄ αυτό σας είπα και πιο πάνω "μην πτοείσθε, μόνο συνεχίστε, συνεχίστε!")

Ξέρετε, αγαπητέ Βολκώφ, ως αναγνώστες της μπλογκόσφαιρας έχουμε ανάγκη από τέτοιες παρουσίες σαν τη δική σας. Από σεμνότητα εσείς κρατήστε μόνο αυτό.


Και πάλι ευχαριστώ
Αντινόη

March 16, 2007 at 10:59 AM
Theodosis Volkof said...

Αντιόπη, γλαφυρότατη είστε...

Να 'στε καλά.


Βολκώφ

March 17, 2007 at 1:59 PM
Anonymous said...

Παρόλο που την εμπνεύστηκε -νομίζω- με το θάνατο της γυναίκας του και θα έλεγε κανείς ότι θα στόχευε να καλύψει έναν συγκεκριμένο κύκλο θέματος, παρόλα αυτά ο ήχος της έχει άλλη διάσταση, απλώνεται παντού. Σα να θέλει βιαίως να εισχωρήσει μες στις δικές μας ακάλυπτες -καμιά φορά και επώδυνες- σχισμές, θαρρείς για να τις επουλώσει.

Και ναι, κάποιες φορές γίνομαι γλαφυρή μπροστά σε τέτοιες δημιουργίες.

Καλή συνέχεια
Αντινόη

March 18, 2007 at 7:33 AM
Theodosis Volkof said...

@Αντιόπη,

Ο Βach παραμένει για μένα κάτι το ανεξήγητο... Συχνά, δεν μπορώ να τον ακούσω χωρίς να νιώθω ότι το φτωχό μου κεφάλι θα εκραγεί. Μέσα στα τόσα που έχουν γραφεί γι' αυτόν είναι και το εξής - όταν ο Θεός έπλαθε τον κόσμο είχε στον νου Του τη μουσική τού Bach. Ο αφορισμός δίνει ανάγλυφα την εικόνα του εύρους αυτού, του απίστευτου απλώματος της μουσικής του. Γι' αυτό και ο Βeethoven (όπως ξέρετε) εύστοχα είχε πει - και μάλιστα σε χρόνους που ο Bach ήταν ξεχασμένος - επισκιασμένος καλύτερα - ότι δεν θα έπρεπε να λέγεται Βach (=ρυάκι) αλλά meer, θάλασσα... Νομίζω ότι η ρήση του Ludwig είναι απολύτως εύστοχη. Ήξερε τι έλεγε και για ποιον το έλεγε. Είναι τυχαίο που μόλις ο Mazart τον ανακαλύπτει αρχίζει να γράφει μετά μανίας φούγκες - τη μια πίσω από την άλλη; Κι αν δεν με απατά η μνήμη μου, νομίζω ότι ήταν ο Mauricio Kagel που έγραψε ότι μπορεί όλοι οι μουσικοί να μην πιστεύουν στον θεό, αλλά όλοι πιστεύουν στον Bach...

Την καλησπέρα μου.


Βολκώφ

March 18, 2007 at 10:16 AM
Theodosis Volkof said...

Συγχωρέστε με. Αντινόη. Το όνομα είναι Αντινόη.
Και παλι συγνώμη.


Βολκώφ

March 18, 2007 at 10:18 AM

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)